Prof. dr Manojlo Maravić

Prof. dr Manojlo Maravić, redovni profesor Građevinskog fakulteta Univerziteta u Sarajevu, rođen je 1919. godine u Drežnici, Opština Ogulin, od oca Jovana i majke Sare Zrnić. Osnovnu školu i niže razrede gimnazije završio je u Ogulinu, a više u Karlovcu 1938. Nakon položene mature u jesen 1938. godine upisao je studije matematike na Beogradskom Univerzitetu. Zbog napada Nemačke na Jugoslaviju pri kraju III godine prekida studije i vraća se u Drežnicu gde se pridružuje borbi protiv okupatora u kojoj učestvuje do kraja rata. Godine 1946 je kao major JNA demobilisan je i vratio se u Beograd gde je 1947. diplomirao.

Posle diplomiranja izabran je za asistenta na matematici na Prirodno-matematičkom fakultetu Univerziteta u Beogradu.
Godine 1952. dolazi u Sarajevo i radi na Građevinskom fakultetu. Doktorirao je 1956. a doktorska disertacija sa temom „O jednom postupku zbirljivosti divergentnih redova“ objavljena je u Zborniku radova SANU 15, Matematički institut, 1957. Za vanrednog profesora na Građevinskom fakultetu u Sarajevu izabran je 1961. a za redovnog 1967. Šezdesetih godina je gostovao na nekoliko Univerziteta u svetu, na studijskom boravku u Londonu proveo je 4 meseca, a od 1962. do 1964. predavao je na Kartumskom univerzitetu u Sudanu.
Dve godine je bio gostujući profesor na Wayne State University, Detroit, Mich. USA (1965-1967). Mada je dobio ponudu da trajno ostane u SAD, vraća se u Sarajevo i radi na Građevinskom i Prirodno-matematičkom fakultetu do penzionisanja 1979. godine.
Prof. Maravić je do početka rata 1992. godine bio redovan član Akademije nauka i umjetnosti BiH i sekretar Odeljenja tehničkih nauka u dva mandata. Bio je član Londonskog i Američkog matematičkog društva. Bio je predsednik Društva matematičara i fizičara BiH i član Komisije za prirodno-matematičke i tehničke nauke pri Republičkoj zajednici za naučni rad.
Dobio je 1968. nagradu Veselin Masleša, 1975. nagradu 27. Jul, za naučni rad i nagradu ZAVNO – BiH-a 1988. godine.
Objavio je više naučnih radova iz oblasti Fourier -ove analize i iz Teorije sumabilnosti. Godine 1979. objavio je monografiju „Sumabilnost razvitka po sopstvenim funkcijama Laplace -ova operatora u n -dimenzionalnom prostoru“.
Naučna delatnost prof. Maravića odvija se u oblasti matematičke analize. Napisao je oko 35 naučnih radova i nekoliko stručnih radova. Najznačajniji radovi su: O jednom postupku zbirljivosti divergentnih redova (doktorska teza) – On an application of slowly oscillation functions – Primena elemenata toplotnog potencijala prostog i dvojnog sloja proračuna nestacionarnih temepraturskih polja u krutim telima nestacionarne zapremine (u koautorstvu) – Uber die Go x – Summierbarkeit der verallgemeinerten Fourier-Reihen.
Najvažniji naučni doprinosi prof. Maravića, u okvirima matematičke analize, su bavljenje teorijom zbirljivosti i njenom primenom na višestruke Fourier -ove redove proučavajući još opštije zbirljivost razvitka funkcije po sopstvenim funkcijama Laplace -ova operatora u prostoru En. Pronašao je uslove pod kojima će zbirljivost razvitka biti lokalna osobina funkcije koju razvijamo (iz klase L2) po sopstvenim funkcijama Laplasova operatora u prostoru En.
Proučavao je zbirljivost izvodnih višestrukih Furieovih redova koji se dobijaju sukcesivnom primenom Laplace-ovog diferencijalnog operatora na te redove. Proučavao je temperaturska polja u zoni rezanja metala na osnovu primene toplotnog potencijala prostora i dvojnog sloja. Rezultati koji su dobijeni proračunom i eksperimentalnim putem u dobroj su saglasnosti.
Godine 1992. odlazi iz Sarajeva, kao izbeglica, i prelazi u Beograd, gde je 2000. godine i preminuo.